Pożegnanie i tęsknota
Na peronie – ona, piękność z czarnymi włosami,
żegna go – jakby odchodził na wojnę.
A ja, z plecakiem i sercem bijącym w piersi,
znów widzę Ciebie, moją pierwszą i jedyną.
Nie wrócisz, wiem. Ale piszę,
bo we mnie właśnie zbudziło się życie.
POWRÓT