Modlitwa samotnego Adama
O Panie, co gwiazdy w noc wpisałeś złotem,
Ty znasz me pragnienia – Ty wiesz, co jest cnotą.
Świetlikiem się błąkam przez mrok tej doliny,
Niosąc światło samotne wśród cichych krainy.
Niechaj nie ściga mnie zgiełk ani tłumy,
lecz Pani cicha – bez krzyków, bez dumy.
Co spojrzy w mą duszę i nie ucieknie,
Lecz z dłonią w mej dłoni zadrży serdecznie.
Niech świat jej nie skusi – niech cisza zachwyca,
Niech moje milczenie dla niej muzyka.
A serce, co bije dziś w rytmach tęsknoty,
Z nią znajdzie spoczynek i wieczne zaloty.
Ty, który z miłości świat cały stworzyłeś –
Wysłuchaj głos cichy, gdy już się schyliłeś
I jeśliś w niej schował ten los mój jedyny,
Niech mnie odnajdzie wśród tej doliny.
Amen.
POWRÓT